Мынау енді шектен шығу!
Білесіздер ме, бүгінде мемлекеттік қызметкерлердің балалары ата-анасының қызметімен мақтанатын болыпты.
Басқа жақты айтпағанда Түркістанда кездестіріп, шок болдым.
"Ал, қайтесің, ал! Менің ата-анам әкімшілікте істейді"-деп бедірейіп, бүйірін таянып тұрған оқушы балдарды көргенде, Түркістанға да мына ауру келіпті ғой деп жылап жібере жаздадым.
Балалардың өздеріне емес ата-анасының қызметіне сенімді болуына не себеп?
Өзіміз осы уақытқа дейін ата-анамыздың, аға-әпкелеріміздің, тіпті немере ағаларымызға дейін абыройын ойлап, солардың қызметіне нұқсан келмесін, сөз тимесін деп іштей демалып, барынша тәртіп сақтап өсіп едік...
Мынау не енді!?
Мәриям Асанова
Фейсбуктегі парақшасынан